IJkpuntje

Letterlijk bij elke hartslag en ademteug wordt gezondheid veroverd,
en voortdurend verliezen we die ook weer: dat is het leven.

Altijd is er wel ergens in lichaam of ziel iets dat eenzijdig dreigt te worden:
hier een te veel van het één, daar een te weinig van het ander.
Of het nu stoffen in het lichaam of indrukken in de ziel zijn,
steeds worden we uit balans gebracht,
van bijna onmerkbaar tot op dramatische wijze.
Maar telkens is daar dan weer die beweging terug naar het. midden,
die – al ziet het er vaak uit als ziekte –
voorkòmt dat we in het uiterste verdwalen.

Volmaakt gezond ben je hoogstens heel eventjes, bij het passeren van dat ijkpunt.

De wind draait naar alle kanten, het is zelden windstil.
Gelukkig maar, dan kunnen we bijsturen en ergens heen laveren.

66) 19-1-2014