Wat een wonder is het toch, dat je ’s ochtends bij het wakker worden
direkt weet wie je bent, ‘waar je lichaam is’ en hoe alles werkt:
na je droomreis pak je de draad van het aardse leven zò weer op.

Soms is het minder vanzelfsprekend, bijvoorbeeld bij een narcose.
Dan word je uit je lijf weggestuurd, verder weg dan ooit.
Het “Kom ik wel terug?” is iets dat sommigen zelfs èlke avond aangrijpt.

Een dierbare tekst of afbeelding kan dan een prima ankerpunt zijn.
Door je daar vlak voor ‘vertrek’ op te richten
en dat ook te doen direkt na ’terugkeer’, geef je jezelf richting.
Zoek in poëzie, kunstboeken of religieuze teksten
tot je iets aansprekends vindt dat boven het alledaagse uitstijgt.

Leef ermee, ook in goede periodes,
zodat je – op je nachtkastje en van binnen –
een anker hebt voor in stormachtiger tijden.

54) 6-3-2013