Opslagpuntje

Weet je nog, de laatste sneeuwwandeling?

Zie je de schittering van de zon voor je, het diepe blauw van de hemel?
Hoor je weer het knarsen onder je schoenen, voel je de tinteling op je wangen?
De kleine opwinding van het zetten van een eerste stap in maagdelijk wit?
Geniet je opnieuw van de opgetogen kinderen en verbaasde honden?
Zie je de vlokjes dwarrelen als een vogeltje ze van de takken verlost?
Voel je hoe je warmte gaat stromen en je handschoenen uit kunnen?

Wat een rijkdom als je dit alles in je ziel voor het grijpen hebt;
dan kan je – wie weet ooit aan huis gebonden –
zo’n wandeling ook ìnnerlijk maken.
Bewust doorleefde ervaringen zijn belangrijke voeding, voor nu en later.

Veel vreugde bij het – met hart en ziel, van top tot teen –
opdoen, opslaan en ophalen van echte voorjaarsbelevenissen.